Escape the Field : หนีออกจากสนาม

ความหวาดกลัวเกิดขึ้นได้จากการรับรู้เชิงพื้นที่ ลองนึกถึงบ้านใน “กรรมพันธุ์” โถงทางเดินที่คดเคี้ยวใน “The Shining” ซึ่งเป็นช่องแคบของ “เอเลี่ยน” “Escape the Field” ของ Emerson Moore เคลื่อนไหวอย่างกล้าหาญและล้มลงบนใบหน้าโดยทันทีโดยตัดองค์ประกอบนั้นออก และทำให้สยองขวัญน้อยที่สุดในมหาสมุทรแห่งข้าวโพด ไม่มีทางเป็นไปได้

และพลังชั่วร้ายใดๆ ก็สามารถอยู่ที่นั่นได้ แต่ก็ไม่มีความสม่ำเสมอเช่นกัน แค่ข้าวโพดก็เยอะ มันมีความทะเยอทะยาน แต่ด้วยทิศทางที่น่าทึ่งที่ถือด้วยมือและภาพที่น่าสยดสยองที่ไม่เคยสร้างความหวาดกลัวจากก้านข้าวโพดแบบสุ่มมันคงไม่น่าเบื่อไปกว่านี้แล้ว “Escape the Field” เป็นเรื่องราวการเอาชีวิตรอด โดยภายหลังได้รับการบันทึกโดยโน้ตเพื่อทำให้เป็นเหมือนภาคแยกของ “Escape Room”

คนแรกที่ตื่นขึ้นมาในความวุ่นวายนี้คือแซม (จอร์แดน แคลร์ ร็อบบินส์) พยาบาลที่พบว่ามีปืนพกอยู่ในมือ แม้ว่าการแสดงของร็อบบินส์จะใช้เวลาพอสมควรในการสร้างฮีโร่ที่น่าเอ็นดู แต่ในตอนเริ่มต้น เธอได้ช่วยแนะนำรูปแบบปกติของภาพยนตร์ที่มีการแสดงออกที่ชัดเจนและแตกต่างกันเล็กน้อย

ซึ่งช่วยให้ผู้ดูผ่อนคลายจากงานด้านอารมณ์ใดๆ ตัวละครอื่นๆ

ตามมาด้วย: พ่อเดนิม ไทเลอร์ (ธีโอ รอสซี), สัตวแพทย์ชาวอัฟกานิสถาน ไรอัน (เชน เวสต์ตัวโต พยายามจะคว้ารางวัล MVP ของ Shea Whigham), เด็กนักเรียนชื่ออีธาน (จูเลียน เฟเดอร์) พนักงานเพนตากอนชื่อเดนิส ( Elena Juatco) และหญิงชาวอังกฤษชื่อคาเมรอน (Tahirah Sharif) ที่มีแว่นตา (จำรายละเอียดนั้นไว้) ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน หรือควรทำอย่างไรกับสิ่งของที่ได้รับ ซึ่งรวมถึงปืนของแซม มีด ไม้ขีด เข็มทิศ และอื่นๆ

ในตอนนี้ การเริ่มต้นสร้างภาพยนตร์ในองก์ที่สอง ทำให้เรามีส่วนร่วมอย่างแท้จริงเช่นเดียวกับการเปิดฉากของภาพยนตร์เรื่องนี้ ซึ่งก่อนหน้านี้เคยใช้ได้ผลกับภาพยนตร์ B หลายเรื่อง หรือแม้แต่ภาพยนตร์ A แต่ตัวละครใน Escape the Field ไม่มีบุคลิกของตัวเองมากพอที่เราจะรู้สึกต่อพวกเขา หรือไม่กลอกตาเมื่อจู่ๆ พวกเขาก็พูดคนเดียวเกี่ยวกับที่มาของพวกเขา ตัวแทนเสมือนของเราที่นี่กลายเป็นความหยิ่งยโส เหมือนกับการวางเรื่องปิดมุมในทุ่งนา

ซึ่งเป็นช่องทางให้ใครบางคน (คาเมรอน) วิ่งตรงเข้าไปในรั้วไม้ตั้งแต่เนิ่นๆ หรือเพื่อให้เธอทำแว่นตาหาย (เช่น คาเมรอนด้วย) ). ด้วยการเล่าเรื่องที่บางเฉียบนี้ ที่แย่กว่านั้นด้วยการแสดงที่แข็งทื่อซึ่งใช้บทสนทนาที่ไม่ดี ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้ให้ใครรูทคุณเลย คุณไม่สามารถหยั่งรากลึกสำหรับผู้สร้างภาพยนตร์ได้ ซึ่งเป็นจุดที่ไม่ดีในการดึงดูดผู้ชมของคุณ

เรื่องราวใช้เวลาประมาณ 35 นาทีในการแนะนำแนวคิดที่ใหญ่กว่าของการเป็นเรื่องราวปริศนา (มีคนประกาศว่า “มันเป็นปริศนา!”) แต่นั่นแทบจะไม่ทำให้ “Escape the Field” รู้สึกว่ามีกลไกที่ดี เช่นเดียวกับเมื่อมีการแนะนำแผนที่ ราวกับว่ามีเหตุผลบางอย่างสำหรับต้นข้าวโพดเหล่านี้ และคำแนะนำเกี่ยวกับสิ่งที่ทุกคนควรตื่นขึ้น คนแปลกหน้าและองค์ประกอบที่มหึมายิ่งกว่าของเรื่องนี้ไม่มีใครรัก มองดูความหวาดกลัวที่มีตาแดงและมีพลังมหาศาลแสดงให้เห็นว่าเรื่องนี้น่าจะดีกว่าหรืออย่างน้อยก็น่าจดจำโดยการตัดหลวม

เมื่อติดอยู่กับภาพยนตร์ที่เลวร้ายเช่นนี้ คุณมักจะพบแสงสว่างในรายละเอียดที่ไร้สาระกว่า ประการหนึ่ง ผู้จับกุมที่นี่มีความกระตือรือร้นเป็นพิเศษกับวิธีที่พวกเขารวมเบาะแสและปริศนาที่สกปรก ราวกับว่าพยายามแสดงความเคารพต่อภาพยนตร์ “Escape Room” สองเรื่อง แต่ใช้งบประมาณในการจัดหาที่จำกัดเป็นข้อแก้ตัว แต่ยิ่งกว่านั้น โทรลที่ใหญ่ที่สุดในหนังเรื่องนี้คือจิ๊กซอว์

และกลอุบายที่เขาโปรดปรานในภาพยนตร์ “ซอว์” ทุกคนที่นี่ตื่นขึ้นมาในทุ่งนาและเชื่อว่าหนึ่งในผู้จับกุมที่ซ้ำซากจำเจของพวกเขาอยู่ในหมู่พวกเขา แน่นอน! บางทีนั่นอาจไม่ตลกสำหรับคุณ แต่เดี๋ยวก่อน มันเป็นบางอย่าง